Top
Ünal Bolat

Ünal Bolat

unal.bolat@tg.com.tr

29/02/2020

Nasıl bir çıkmazın içinde?

 “Ağzımı burnumu tıkamak yetmezdi. Bu koku kulağımdan bile ciğerlerime iner oldu”
 
Dağıtıcılığa başladığımın ilk günlerinden itibaren yaşadıklarımı anlatsam roman olur ama ben Kazlıçeşme mevkiinde yaptığım dağıtımla ilgili yaşadıklarımı paylaşmak istiyorum.
İlk günden aklımı başımdan alan, burnumun direğini kıran ve Rabb'im kimsenin başına vermesin diye dua edecek kadar ağır ve kesif bir deri kokusu bölgesindeki abonelere verdiğimiz hizmetin dördüncü gününe gelmiştik. Buraları benden daha önce dağıtan ustam da yanımdaydı.
Yine kokunun da tam ortasındayım. Burası ki iki üç gün önce burnumun direğini kıran kokudan daha ağır bir yerdi ve kokunun tam merkezindeydik.
Nasıl bir çıkmazın içindeydim. Tam “alıştım” derken bu koku eskisini de aratır olmuştu. Ağzımı burnumu tıkamak yetmezdi. Bu koku kulağımdan bile ciğerlerime iner oldu. Kurtulmak için vücudumdan kafamı kopartmak geliyor.
Neyse ki bu tahammülü zorlayan koku uzun sürmedi. 300-400 metre sonra eski midemi allak bullak eden kokuya kavuştum. Şükrediyorum, o sevmediğim kokuyu bile bir anda arar olmuştum o gün…
Peki bu tarifi imkânsız iğrenç kokunun yayıldığı yeri görecek miydim? Görünürde hiçbir şey yoktu. Bir gariplik de yoktu civarda kokudan başka. Burnum alışsa da ayaklarım dayanamıyordu. Ne yapmalıydım? Oturup beklesem bu koku işkencesinin içindeydim; kararımı verdim:
“Ustam seni burada bekleyeceğim!”
Ustam çok anlayışlıydı. Biliyorum bu anları o da yaşamıştı. Tabii ki kokunun kaynağını görmeye cesaretim o an yoktu. Ustam dedi ki:
“Sen otur, alışmaya çalış ben gazeteleri bırakıp gelirim”
Ustam geldiğinde o ikinci kokunun bulunduğu yeri tarif ederek yine buradan mı geçeceğiz?” diye endişemi dile getirdim.
“Şu karşı caddeye geçeceğiz, birkaç abonemiz de orada var”
Seviniyorum oradan geçmeyeceğimize. 5. günün sabahı servisi kaçırmıştım. Ne yapacağımızı bilemiyordum. Ben ve arkadaşım Yavuz Selim'den Fındıkzade’ye kadar yürüyüp oradan belediye otobüsüne bindik. Geç kalmıştık.
“Eyvah bugün dağıtım öğlen sonu 2 belki 3'te biter” diye düşünürken Ustam durumu fark edip işi riske bırakmayıp, dağıtım alanımızın bir kısmını bize tarif edip diğerini de kendisi dağıtarak “o kokunun başında buluşuruz” diye yanımızdan ayrıldı.
“Ustam buluşacak başka bir yer yok muydu, kokunun başında buluşuruz” diyorsun dedim içimden… DEVAMI YARIN
Yazıyı Paylaş

Google +

Whatsapp