Aralık ayı, Mevlâna’yı çağrıştırır. Mevlâna Konya’yı. Konya geçmişi, tarihi, Selçukluyu… Bu çağrışımlar nefes nefes arifane bir yürüyüşe çıkarır sizi dil hanenizde.
Konya, tarih demektir!
Nizam-ı Âlem ülküsünün tel tel dokunduğu gergeftir Konya. Konya bozkırın bahara devşirilişidir Anadolu toprağında. Konya sadağınızdaki şehirlerin en asudesi, en dervişidir. Selçuklu hükümdarı Süleyman Şah'ın elinde parlayan incilerin en hasıdır, bozkırın gerdanında.
Konya Mevlâna, Selçuklu demektir. Tarih demektir.
Bir Şeb-i Arus’ta Konya, bir arifane sezgi düşürüyor aklımızın mazgallarına. Beyaz yeleli bir at üzerinde Karamanoğlu Mehmet Bey geliyor çok uzaklardan. Ardından Akıncı Beyleri sökün ediyor Meram Bağlarından. Hakikat el bağlıyor ruhumuzun mahremi esrarında. Zaman geçiyor ansızın, tarih eskiyor. Vakit tespih tespih boğumluyor geçmişi geleceği.
Konya bir arifane yürüyüşü tanımlamış, zaman eskimiştir gayrı...
Konya Mevlâna Diyarıdır… Şems-i Tebrizi’nin yürek sığınağı, ilahi aşk ateşinin gönlüne düştüğü diyardır. Mevlâna Celalettin-i Rumi'nin gözyaşlarını sebil ettiği, gönlünü ateşlere attığı, duman duman 'âh'ının göklere yükseldiği hüzün mevsimidir Konya... Mevlâna Konya, Konya Mevlâna demektir. Konya aşk demek, aşkın gözyaşları demek, hasret demek, kaybetmek ve sonra geri bulmaktır sevgiliyi. Konya bir erenler durağı, bir gönül sığınağı, muhabbetin en yerlisi, en şehirlisidir...
Gönül nedir bilene bir tefekkür mazeretidir Konya. Alâeddin Keykubat'tır hatırlayana. Bahaeddin Veled'dir bilene. "Hamdım, piştim, yandım" diyen Mevlâna'nın "Şeb-i Arus" şöleninin mihmandarıdır. Bin yıllık bir hatırlayıştır dileyene!
Konya ariftir, arifanedir, hikmettir.
Hoca Nasrettin'in doğup büyüdüğü, irfanını ve sezgisini mizaha kattığı tebessümdür Konya. Konya sevgidir, sevgilidir, bekleyendir bozkırın ortasında. Bir seher vakti Konya'ya düşerse yolunuz şayet, uçsuz bucaksız bir ovanın kucağında olduğunuzu görür, hayrete düşersiniz. Düzdür Konya, dümdüzdür biteviye yürünesi… Konya bağrınızdaki adressiz sızıdır hissedilesi.
Alâeddin Camii, Alpleri, Erenleri bağrında sıkı sıkıya saklar gibidir. I. Rüknettin Mesut, I. Mesut, Kılıçaslan, I. Alâeddin Keykubat, I. ve II. Gıyasettin Keyhüsrev bu caminin avlusunda ebedi istirahatlarına çekilmiş, hatıralarıyla hatırlayanlarının gönlünde olup, Konya semalarında göklere açılan ellerin dualarındadır.
Selimiye Camii, Piri Mehmet Paşa Camii, Şerafettin Camii, Kapu Camii, Hacı Fettah Camii, Nakiboğlu Camii, Aziziye Camii göklere yükselen minarelerinin burcundan bütün cihana 'gel' diye seslenir gibidirler.
Konya bir manevi açık müzedir gidilesi. Konya bir kültür çağlayanıdır dimağlarımızı yıkayan, bir irfan beldesi, bir ulemalar diyarıdır dil hanemizi besleyen. Ne zaman Konya dile gelse bir arifane düşünce yığılır kalbimizin güvertesine. Gâh bir türküdür Konya, ruhumuzun tellerine bir bozkır tezenesi gibi vuran, gâh bir şiirdir elleri kınalı…
Şairlerden Feyzi Halıcı bir narçiçeği güzelliğindeki şiiriyle bu güzelliklerin, bu huzurun ağız tadı gibidir:
Vurdum tellerine seni sazımın/Sen de anahtarı alın yazımın
Yağmur yağmur serpil yalnızlığıma/Günaydınım, narçiçeğim, sevdiğim.
Konya bir irfan nişanesi, Konya bozkırın sesi, erenlerin nefesi ve bir nadide mücevherdir tartılmayası. Gide gide Konya ovası biter, Konya için söylenen söz bitmez. Konya bir tarih koridorudur her dem yürünesi.
Mevlâna demek, anlamlı ve derin bir hatırlayıştır!..
