Hâlid bin Zeyd Ebâ Eyyûb Ensârî hazretleri, Efendimizi evine dâvet etti.
Pişirdikleri etli yemekle sıcak ekmeği, bir tepsiye koydu.
Ve getirip ikrâm etti.
Efendimiz sevindiler.
Ve buyurdular ki:
"Yâ Ebâ Eyyûb! Bu ekmekle etten bir parça da kızım Fâtıma'ya götür. Çünkü o, çok zamandan beri bu yemeği yememiştir.”
Ebû Eyyûb der ki:
“Başüstüne” dedim.
Ve emri îfâ edip geri geldim.
Efendimiz aleyhisselâm;
“Ekmek, et ve hurma. Bu nîmetler şükür ister” buyurdular.
Sonra da ağladılar!
Biz de ağladık.
Sonra bize bakıp;
“Allahü teâlâya yemîn ederim ki, bu nîmetler için yârın kıyâmet gününde herkese hesap sorulacak” buyurdular.
Ve sofradan kalktılar.
Ellerini yıkadıktan sonra;
“Bu nîmetleri yemeye başlarken (Bismillah), doyduğunuz zaman da (Elhamdülillah) diyerek Cenâb-ı Hakk'a şükrediniz” buyurdular.
Sonra bana dönüp;
“Yâ Ebâ Eyyûb! Yârın da sen bize gel’ buyurdular.
“Peki yâ Resûlallah!” dedim.
Ve dâvete icâbet ettim...
