Türkiye, tarımdaki kartını henüz oynamadı. Kendine yeterli ülke vasfımızı kaybedeli çeyrek asır oldu. Eğer bir şeyler yapamaz isek gıdada dışa bağımlı halimiz başımıza iş açacak. Bu yüzden tarımı stratejik öneme taşımak zorundayız. Biliyoruz ki elden gelen öğün olmaz o da vaktinde bulunmaz. Peki, tarım için ne yapıyoruz? Çok şey veya hiçbir şey. Çok şey zira tarım konusunda fazlaca toplantı yapar, proje üretir olduk. Hiçbir şey zira bu gayretler işbirliği içinde değil ve temel stratejiden eksik... Dün, MÜSİAD'ın 'Tarımda kalkınma' toplantısındaydım. Salonu dolduran üyelerin tümü; ülke tarımında rol üstlenmiş üretici, yönetici ve bürokratlardı. Benzeri yüzlerce toplantıya katılmış biri olarak gördüğüm; her geçen yıl, genel yaklaşımlar yerine odaklı konuşmalar ve uygulamaya yönelik önerilerin arttığıdır. Bu durum en azından 'lafla peynir gemisi yürümez' gerçeğine vardığımızı, 'söyleme, yap-göster' düzeyine ulaştığımızı anlatıyor. Toplantının tasarımcısı MÜSİAD Adana Şube Başkanı Burhan Kavak, proje sahiplerini bir araya getirmekteki amacın, bu stratejik alanda üretilen gayretlerin bütünleştirilmesi olduğunu söylüyor: 'Çukurova kadar toprağı olmayan Hollanda 100 milyar $'lık tarım ihracatı yaparken Çukurova neden 1 milyar $'da kalıyor?' Bu sorunun cevabını biliyoruz. Ortalık daha nitelikli tarımsal üretim için projelerle dolu ancak uygulama düzeyine gelince işbirliği yok, işbölümü eksik, gayretler süreksiz, çiftçiler isteksiz, fikirler desteksiz... Biliyoruz ki tarım da zenginlik üretebilir. Bizden bir örnek, Simit Sarayı'ndan... Kurucusu Haluk Okutur, kilosu 17 $'dan simit ihraç ettiğini anlatıyor. Türkiye'nin ortalama kilogram ihraç fiyatı 1.39 $ iken... Benim dikkatimi çeken, MÜSİAD Gıda Tarım Hayvancılık Sektör Başkanı Yaşar Sekizkardeş'in, ülke potansiyellerine karşılık yapabileceklerimize dair daha akıllı yaklaşımlar üretme önerisi oldu. Doğrudur, iyiler ittifakı burada da yok. Sektörün aktörleri arasında yeterli iletişim ve gerekli dayanışma eksik... Dünya bilgi toplumuna varsa da torunlarımızın iştahı bizimkinden daha düşük olmayacak. Bit'leri bayt'ları yiyemezsiniz. Her yıl 1 milyon artan nüfusumuzu doyurmak yetmez, tarım üzerinden kalkınabilir ve civar coğrafyaları da doyurabiliriz. Yeter ki işbirliği ve işbölümü ile bu süreci hızlandıralım.