Domino taşlarının ilki yıkılmaya görsün, peşi sıra bitmeyecek gibi duran bir yıkım izlersiniz. Trabzonspor'un Avrupa'ya vedası, liderle olan puan farkı, seçim dönemine girilmesi, Visca'nın dönüşünün uzaması, deprem felaketi yüzünden lige verilen ara, Bakasetas'ın dün yokluğu... Her biri bir diğerini deviren domino taşlarıydı Trabzon'da...
Hamsik -artık- yok, Bakasetas da sakat olunca oyun liderliğine soyunan Abdülkadir'in arkasındaki Doğucan ve Siopis'ten de hücum katkısı beklemeyeceğinize göre oyun Trezeguet'nin ayağına bakıyordu. Onun da erken sakatlığı Gomez'i kanat gibi kullanan Avcı'yı zora soktu. İlk yarıda 20 orta yapan ancak 2 isabet bulabilen Trabzonspor, 15 hücumda bir kez olsun yıkamadı Ümraniye kalesini.
Trabzonspor için "Atamayana atarlar" klişesi devreye girer korkusu vardı sahada. Öyle de oldu. Ümraniye, ceza sahası dışından şutta Uğurcan sektirince golü buldu. Avcı, Bardhi hamlesiyle ortayı iyice yumuşattı ama bordo-mavililer ilk yarıdaki oyunundan uzaktı. Kornerden Umut Nayir'in iki farkı getiren golü ve sonrası sahada bir panik havası... Avcı, değişikliklerle takımı yine geriye götürdü.
Trabzonspor, ligin son sırasındaki Ümraniye'den 2 yol yiyip taraftarı önünde 36 maçtır süren namağlup serisine de son verdi. Problem bir olsa, "Avcı çözer, çözmeli" dersiniz. Problemler iki elin parmakları kadarsa "Avcı bugüne kadar hep biriktirdi, çözemedi" derim...