Seçimler yaklaştıkça bazı tartışmaların dozu artıyor. Hatta beklenmedik ölçüde sertleşiyor.

Memleket Partisi ve Muharrem İnce üzerinden devam eden tartışma da böyle tam olarak.

Meselenin özeti şöyle.

Makul ölçülerdeki hemen tüm saha çalışmalarında İnce ve partisinin oylarında yükseliş var.

Sahada özellikle yaşanan afet sonrası İnce’nin gösterdiği siyasi performans; hem iktidara hem muhalefete yönelik sert eleştirileri gerek sosyal medyada, gerekse kamuoyunun genelinde ilgi topladı.

Hitabeti güçlü, seçim tecrübesi de öyle.

Oylarındaki yükseliş ve elbette İnce’nin cumhurbaşkanlığı adaylığı bazı tartışmaları alevlendirdi.

Kısacası, birinci turda aday olmasının ve alması muhtemel oyların özellikle Millet İttifakı’na zarar vereceği, ayrıca İnce açısından bu durumun bir “siyasi bedeli olacağı”.

MALUM KOMPLO TEORİSİ

Tartışmanın özünde ise şöyle bir komplo teorisi var.

“Muharrem İnce, mevcut iktidar tarafından sahaya sürüldü. Millet İttfakı’nın bölünmesi hedefleniyor.“

Türkiye siyasetine ve siyasetçilere yapılmış büyük bir haksızlık bu.

Kazanmaya çok yakın olduğunu ilan eden bir ittifakın, İnce’den bu denli rahatsız olmasını anlamak da mümkün değil. Eğer seçmen bunun bir oyun olduğuna inanırsa zaten gereğini yapar.

Yok eğer İnce anketlerde ortaya çıkan oyları alırsa, o zaman da bunu öncelikle CHP ve Kemal Kılıçdaroğlu’nun başarısızlık hanesine yazmak gerekir. Ayrıca Millet İttfakı’nın.

Ayrıca ikide bir hatırlatılan “siyasi bedel” nedir? Siyaseti bu şekilde baskı altında tutmak meşru bir tutum mu?

İnce’nin bir ittifakı bölmek üzere hareket ettiğini düşünmek ne kadar demokratik haksa, onun iki büyük ittifaktan bağımsız bir siyaset üretmesi o kadar meşru bir hak.

GENÇ SEÇMENİN İLGİSİ

Acaba cumhurbaşkanı seçmek üzere sahneye çıkmış büyük bir ittifakın, sahadaki bir hareketliliğin asıl nedenlerine eğilmesi daha doğru bir yaklaşım olmaz mı?

Şimdi biraz verilerin ışığında bu tabloya bakmayı deneyelim.

Elimde Akarsu Araştırma’nın yaptığı bir saha çalışması var. Araştırmanın yöneticisi, bu alanda uzun yıllar birlikte çalıştığım, tecrübeli ve saygın bir isim. Bekir Demirağ.

27 Şubat-3 Mart 2023 tarihleri arasında toplam 29 ilde, 3073 kişiyle ve yüz yüze yapılmış bu saha çalışmasından bazı veriler aktarmak istiyorum.

Akarsu’nun son araştırmasında Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde, Muharrem İnce’ye oy vermeyi düşünenlerin, 24 Haziran 2018 seçimlerinde oy verdikleri partilerin dağılımları çok ilginç.

AK Parti %12.6, CHP %24.9, MHP % 21.1 ve İYİ Parti %10.2.

“Oy kullanmadım” diyenlerin oranı % 24,5. Bunların önemli bir bölümü gençler ve 2018’de oy kullanma yaşında değiller.

Gördüğünüz gibi İnce ve partisi hayli geniş bir yelpazeden oy alıyor.

Gençlere gelince.

Bir başka veriyi daha genel olarak aktarayım.

“Kemal Kılıçdaroğlu’na asla oy vermem” diyen genç seçmenin bir bölümü, özellikle 18-24 yaş grubunda İnce’ye yöneliyor.

ANLAMAK VE SUÇLAMAK

Doğrusu muhalefetin bu tabloyu anlamaya çalışmak yerine “Bizi bölmek istiyorlar” yaklaşımı sonuç alacak gibi görünmüyor.

Hangi tarafa yakın olursa olsun, pek çok saha çalışmasında böyle bir gerçeklik var. Bu durumu sosyal medyada köpürtülmüş bir algı gibi düşünmek de kesinlikle yanıltıcı.

Henüz sahada yeterince ölçülmese de ATA İttifakı ve Sinan Oğan’ın da seçim sürecini etkileyecek bir yer tutması şaşırtıcı olmaz.

Muharrem İnce, ilk turda adaylık için başvurusunu bugün yapacak.

Seçimlere yakın bir tarihte çekilme ihtimali olduğunu düşünenler var. Elbette Kılıçdaroğlu lehine.

Bu ne kadar mümkün bilmiyorum. Ancak CHP liderinin bu tür bir müzakereye aralarında ayrılış sürecinde yaşanan sorunlar yüzünden sıcak bakmadığını biliyoruz.

İnce ilk turda pazarlık yaparsa avantajlı olur diyenler haklı olabilir.

Peki, ilk turda ciddi bir oy alırsa, ikinci turda yarışacak iki adayın onu görmezden gelme lüksü olabilir mi?

Seçim ikinci tura kalırsa, ilk turda ciddi oy alan aktörleri kimse görmezden gelemez.

Rakibinizin geldiği noktayı anlamak yerine onu suçlamayı tercih edebilirsiniz. Ama hangisinin daha doğru olduğu yeterince açık değil mi?